مقایسهی مرسی با سلطان صلاحالدین
امروز صلاحالدینِ زمان، محمد مُرسی در قبضهی کودتاچیان قرار گرفته، تا هولاکوی مجرم زمانه او را محاکمه کند... . تاریخ به عقب بازگشته و جهانی که تمدن و پیشرفت را یدک میکشد، در چنگال چنین جنایتکاری افتاده است. بله، فاصلهی زمانی بین صلاحالدین و هولاکو هفتاد و سه سال بود. صلاحالدین در جولای ۱۱۸۷میلادی در حطین بر دشمنانش پیروز شد و هولاکو بدترین شکستش را در سپتامبر ۱۲۶۰.م متحمل شد و متوقف شد، ولی این دو، در نوامبر ۲۰۱۳.م به مقابله و ستیز با هم شتافتهاند، البته نه رویارویی تن به تن و سالم، بلکه در قالب کودتای نظامی که خارج از چارچوب طبیعی تاریخ بوده؛ چراکه او –هولاکو- مرتکب دَدمنشی و وحشیگریهایی شد که برای منطق و عقل سالم، غیرقابل تصور بود، کودتایی مغایر با همهی عرفها، کودتایی آلوده با تعقیب و بازداشت همهی مخالفان کودتا، حتی زنان و دختران جوان، جنایتی که حتی «ابوجهل» از ارتکاب آن خجالت میکشد!!
هولاکو بر کرسی قدرت و دولتی بالا رفته و تکیه میزند که آن را به زور غصب و سلب نموده و بیشرمانه زمامداری کرده و به اسراف و تبذیر میپردازد، هرچند مردمان آگاه و آزادیخواه به شیوههای مختلف به مخالفت با وضعیت حاکم میپردازند، ولی گروههای تبلیغاتی و رسانهای وابسته به او از رقص و پایکوبی و شادی باز نمیایستند و سپس در اوج وقاحت، رئیسجمهور منتخب را ربوده و پس از چند ماه بیاطلاعی مردم و بستگانش از وی، به زور در دادگاهی احضار کرده که قاضیان و گردانندگان آن سهم شیر را در کودتای ننگین ایفا نمودهاند و با اتهامهایی ساختگی و بیاساس، نمایشی بودن هرچه بیشتر دادگاه را به اثبات میرسانند، دادگاهی مسخره و نمایشی که بیش از هر چیز یادآور آن نمایشنامهای است که در آن هولاکوی جنایتکار و خونآشام به دادگاهی و محاکمهی سلطان صلاحالدین ایوبی، آن قهرمان نامی میپردازد!
صحنهای که سفر اخیر وزیر خارجهی آمریکا، جان کری، حامی و طراح اصلی کودتای نظامی در مصر، بر فاجعه و قباحت بیش از پیش آن میافزاید.
آنگاه که خواستار محاکمهی عادلانه رئیسجمهور ربوده شده مصر محمد مرسی شد!
اظهارات جان کری و درخواست محاکمهی عادلانهی مرسی، بیانگر این است که ظاهراً او فراموش کرده -و یا خود را به فراموشی زده- که کشورش با طرح کودتا در مصر، تمام ارزشها از جمله عدالت و دمکراسی را پایمال نموده است و همچنین به نظر میرسد آقای کری از این نکته غافل مانده که مردم مصر هرگز نادیده گرفتن اراده و شعورشان توسط نوکران و مزدوران و غلامان حلقه به گوش آمریکا و غرب را فراموش نخواهد کرد!!
نام و یاد صلاحالدین ایوبی بنیانگذار دولت ایوبی در مصر و قهرمان نبرد حطین که صلیبیها را به خاک ذلت کشاند و قدس را از زیر چنگالشان نجات داد، با حروفی از جنس نور نوشته شده و همیشه در قلب همهی آزادیخواهان مصری و مسلمانان باقی خواهد ماند و نام و یادش تا روزی که خداوند زمین را به عنوان ارث به مؤمنان و صالحان برساند، قرین مسجدالاقصی و قدس خواهد بود.
اما هولاکو آن مغول وحشی که به خون بشریت تشنه بود و فجیعترین قتلعامها را در لشکرکشی به سرزمینهای اسلامی مرتکب شد و خلافت عباسی را که بیش از پنج قرن امت اسلامی را رهبری کرده بود، بعد از ویران کردن پایتختش بغداد، سرنگون ساخت و چنان قتل و خرابی به بار آورد که خون در خیابانهای پایتخت، سُم اسبها را میپوشاند، تعداد کشتهها بین دویست هزار تا یک میلیون نفر تخمین زده شده، خون به ناحق ریخته شده، دجله را فرا گرفته و در اثر آتش زدن کتابخانهی مشهور بغداد و انداختن کتابهای آن به رودخانه، رنگ آن سیاه شده بود، چنین جنایتکاری تنها توسط رهبری مسلمان و از دیار مصر، سیفالدین قطز، در عینجالوت در هم شکسته شد.
کدامیک باید دیگری را محاکمه کند؟ هولاکو، صلاحالدین را؟ یا برعکس؟
وضعیت نامتوازن موجود -در مصر- بهگونهای است که هولاکوی کودتاگر و قاتل شش هزار شهروند را مسالمتجو و صلحطلب معرفی میکنند، کسی که قدرت قانونی را غصب نموده و رئیسجمهور منتخب و مردمی را به گروگان گرفته و بر او شوریده، صلاحالدین منتخب ملت و بر حق را محاکمه میکند!!!
شرمتان باد، در حالی که در رسانههای ننگینتان جشن گرفتهاید و بر اجساد مردم مصری رقصیدهاید.
سخنان «نوآم چامسکی» صدای وجدان بیدار غربی، همچنان در گوشها نواخته میشود، وقتی که در گردهمایی دانشجویان مصری و با حضور تعداد زیادی از جوانان عرب سایر کشورها در نیویورک گفت: طاغوتیان هنگامی که تصمیمات احمقانهای بگیرند، سقوط خواهند کرد، مخصوصاً وقتی که انسانهای دورو و صاحبان منافع آنی بر آنان سلطه یابند، آنان در مصر دست به محاکمهی رئیسجمهوری منتخب زدند و ایشان را ربودند و دیگر پس از او رئیسجمهور دیگری با رأی مردم انتخاب نخواهد شد.
(*) نویسندەی مصری، سردبیر مجلەی المجتمع کویتی
نظرات